Troskliwi rodzice coraz bardziej niepokoją się możliwością nabierania złych nawyków i małą aktywność ruchową ich dzieci przesiadujących godzinami przed telewizorem lub komputerem. Lekarze natomiast biją na alarm obserwując narastającą ilość wad postawy u dzieci. Jak uniknąć tych kłopotów ? Jak pomóc dzieciom ? Jak przeciwdziałać negatywnym skutkom zmęczenia ?

Niezaprzeczalnym argumentem jest RUCH. Ale ruch zorganizowany i celowy. Taką formą jest bez wątpienia TANIEC, naprzemiennie intensywniejszy i zwalniający ekspresję ruchową. W tańcu właśnie przebiega on zgodnie z zasadami ekonomii wysiłku. Przy względnie małym nakładzie sił doprowadza do optymalnych efektów.

Program Dziecięcej Szkółki Tańca opracowany został w taki sposób, by tańce i różnorodne ćwiczenia muzyczno-ruchowe dostosowane były do możliwości i potrzeb dzieci. Przy okazji doskonałej zabawy następuje wzmocnienie mięśni (zwłaszcza kończyn dolnych i górnych), rozwija się koordynacja ruchowa i równowaga. Specjalnie przygotowane formy taneczne powodują zwiększenie obszerności ruchu poszczególnych stawów oraz zespołów mięśniowo-szkieletowych, co powoduje zmniejszenie ryzyka zwichnięć, a nawet złamań.

Znaczenie tańca w korygowaniu wad postawy jest bezsporne. Ważna jest przy tym zasada łączenia „przyjemnego z pożytecznym”. Dzieci bowiem nie lubią jednostkowych ćwiczeń, szybko męczą się wielokrotnością powtórzeń i często odmawiają wykonywania ćwiczeń korekcyjnych. W tańcu natomiast, nie czują przymusu ani wysiłku, odczuwając jedynie przyjemność i satysfakcję, mimowolnie kształtując w sobie nawyk aktywnego wypoczynku.

Taniec najlepszym sposobem regulującym potrzebę ruchu

Chcielibyśmy także zwrócić Państwa uwagę na TANIEC jako formę przeciwdziałania obniżeniu sprawności ruchowej dziecka i najlepszy sposób regulujący potrzebę ruchu (np. u dzieci z nadpobudliwością ruchową).

Potrzeba ta wynika z fizjologicznej przewagi procesów pobudzania nad procesami hamowania w korze mózgowej. Nadpobudliwe dziecko jest w ciągłym ruchu, nie może usiedzieć ani chwili na miejscu. Ruchy są gwałtowne, szybkie, często bez odpowiedniej koordynacji. Ponadto dochodzą drobne ruchy manipulacyjne: machanie, skubanie, drapanie, ciągłe zmiany pozycji.

Dzieci nadpobudliwe mają także problemy ze skupieniem uwagi. Bardzo żywy odruch orientacyjny utrudnia im koncentrację na zadaniu (każdy bodziec odrywa je od czynności). Reakcje dzieci są niewspółmiernie gwałtowne do bodźców: łatwo wpadają w złość, bywają agresywne, często obrażają się. Nadpobudliwość daje w rezultacie ruchy chaotyczne i pośpieszne. Dzieci często nie kończą rozpoczętego zadania lub wykonują je niestarannie.

Wszystko to powoduje, że określa się je jako „niegrzeczne”. Karanie i groźby najczęściej powodują efekt odwrotny do oczekiwanego, czyli nasilenie pobudliwości.

Tymczasem dzieci te wymagają wyjątkowo spokojnego i konsekwentnego oddziaływania. Powinny być jak najczęściej włączane do zorganizowanych zajęć rówieśniczych, traktowanych jako trening w opanowywaniu nadmiernej aktywności i swobodnym wyładowaniu nagromadzonej energii.

Niepodważalnym przykładem stają się zajęcia Dziecięcej Szkółki Tańca. Tutaj właśnie ruch zorganizowany, nastawiony na zapamiętywanie kolejnych figur i połączeń, powoduje ukierunkowanie nadmiernego napięcia na umiejętność poruszania się w wyznaczonej przestrzeni i czasie. Przy dłuższym treningu i właściwie konstruowanych zajęciach tanecznych następuje automatyzacja ruchów. Dziecko przestaje kontrolować wzrokiem każdy kolejny element czynności, napięcie mięśniowe staje się swobodne, zanikają współruchy.

Atrakcyjność zajęć przyczynia się do dobrego samopoczucia dziecka, staje się dla niego rozrywką, dając przy tym możliwość zaspokajania naturalnej ruchliwości. Dodajmy, że zajęcia prowadzone są przez pedagogów, z podziałem na grupy wiekowe i stopień zaawansowania. A więc pozwalają na dostosowanie programu do potrzeb i umiejętności uczestników. Wielu rodziców z niedowierzaniem obserwuje swoje pociechy podczas pokazów.

Dzieje się tak, nie tylko z powodu osiągnięć czysto tanecznych, ale również postępów w przezwyciężaniu własnych słabości. Dlatego jeszcze raz podkreślamy wagę Państwa decyzji dotyczącej tanecznej edukacji dziecka.

Jednocześnie czekamy na kolejne dzieci (w tym te nadpobudliwe). Niech za pomocą muzyki i ruchu zmienią się z „niegrzecznych” i „nielubianych” w te tańczące i szczęśliwe.

Jeżeli jesteście Państwo zainteresowani wszechstronnym rozwojem Waszego dziecka, to skontaktujcie się z nami !